بشر از قدیم‌الایام کنجکاو بود که شواهد و بازتاب آشفتگی ذهن و جنون را در چهره آدم‌ها، جستجو کند. این ایده که ساختمان چهره می‌تواند شواهدی از ویژگی‌های ذهنی را بازتاب دهد، منجر به پیدایش دانش چهره‌شناسی یا اصطلاحا physiognomy شد.
بر خلاف باور بسیاری از افراد، هیپنوتیزم روش درمانی جدیدی نیست.نقاشیهای یافت شده بر دیوار غارها و ظروف سفالی نشان ازآشنایی انسانهای اولیه با هیپنوز است. همینطور دربرخی نقاشیهای مصریان و آسوریان تصاویری است که به طور واضح نمایانگر افراد هیپنوتیزم شده ای است که پزشکان یا درمانگران مشغول جا انداختن استخوان کشیدن دندان و ...آنها دیده می شوند. در بعضی از این تصاویر درمانگر ژستهای عجیبی به خود گرفته و از چشمان یا نوک انگشتان انها خطوطی اشعه مانند خارج می شود.
تصاویری که همه ما از هیپنوتیزم در ذهن داشتیم شامل همان تصاویر کلیشه ای فیلم ها و کارتون ها بود. همان تصویر کلیشه ای و حتی کاریکاتوروار دکتری که پاندول را مقابل چشمان مریض تکان می دهد و او را وادار به کارهای عجیب و غریب میکند واسرار مگوی او را می شنود و بعد از خواب بیدارش میکند .
Published in
مصاحبه ها
Tagged under
مقاله‌ها