..::دکتر امیر هوشنگ باقری::..

حضور دکتر باقری در رادیو تهران، صدای پایتخت. خلاصه ای از مبحث و فایل صوتی کارشناس: آقای دکتر امیر هوشنگ باقری، درمانگر اعتیاد، روانپزشک و پژوهشگرفراموشی یعنی اینکه ما نتوانیم چیزی را که در حافظه بلند مدت ثبت شده را به خاطر بیاوریم. اطلاعات توسط حافظه حسی ما ذخیره می‌شود و بعد از آن وارد حافظه کوتاه مدت می‌شود و بعد از آن وارد حافظه بلند مدت می‌شود. حافظه حسی کمتر از یک ثانیه و حافظه کوتاه مدت حدود ۱ تا ۱۰ دقیقه اطلاعات را نگه می‌دارد ولی حافظه دراز مدت می‌تواند اطلاعات را تا ابد نگه دارد. فراموشی آنی است که ما اطلاعات را به حافظه دراز مدت داده باشیم و بعد یادمان نیاید.

حضور دکتر باقری در برنامه خانه آبی، رادیو تهران ، صدای پایتخت خلاصه‌ی فایل صوتی: عوامل ژنتیکی: افرادی که نوطلبی بالا و خطر گریزی پائینی دارند شانس اعتیاد بالاتری دارند. آیا در این ارتباط خانواده مقصر است و بایستی احساس گناه کند؟ خیر، چرا که والدین در دادن این ژن‌ها کنترلی نداشته‌اند و ضمناً ژن، تعیین کننده نهایی نیست. یعنی هر کس که دارای ژن مستعد کننده اعتیاد است حتماً معتاد نمی‌شود و هر فردی که معتاد شد، حتماً ژن مستعد کننده اعتیاد ندارد. مانند اینکه یک نفر استعداد موسیقی دارد، ولی حتماً موسیقی‌دان نمی‌شود، و بر عکس اگر کسی موسیقی‌دان شده، حتماً خیلی مستعد نبوده و شاید زحمت زیادی کشیده باشد. مسائل محیطی و مسائل روان‌شناختی هم تاثیر گذار هستند و در نهایت خود فرد تعیین کننده است.

جامعه نباید به طرفی برود که هر جا خبری از دزدی یا جرمی شد به دنبال افراد معتاد بگردند. همانند قندخون که فرد نمی‌تواند به اراده خود آن را کنترل کند، معضل اعتیاد را هم نمی‌تواند حل کند. کلمه اعتیاد، هم‌خانواده عادت و به معنی تسلیم‌شدن در برابر موادمخدر است... سازمان ملل نیز اعتیاد را این‌گونه تعریف می‌کند: «مسمومیت تدریجی به علت استعمال مداوم یک دارو.» بحث اعتیاد، بحث جدیدی نیست اما از آنجا که هنوز هم عده زیادی از افراد جامعه را درگیر خود کرده است در مورد آن بحث می‌شود. دانشمندان به‌طور مداوم به بررسی علت‌های مختلف اعتیاد و روش‌های درمانی آن می‌پردازند. آنچه امروز مشخص شده، این است که اعتیاد هم یک بیماری است و فرد معتاد، یک بیمار؛ بیماری که به درمان نیاز دارد... در مورد اعتیاد، علل آن و لزوم انگ‌زدایی از بیماران آن سوالاتی را با جناب آقای دکتر امیرهوشنگ باقری، روان‌پزشک درمیان گذاشته‌ایم.

گپی با دکتر امیرهوشنگ باقری متخصص اعصاب و روان درباره‌ی نامه آقای جواد گ. از مشهد که ۲۳ ماه است با کمک معتادان گمنام از اعتیاد رهایی یافته است. این نامه از طرف انجمن معتادان گمنام (پیک بهبودی) در اختیار قرار گرفته است: جواد گ.از انجمن معتادان گمنام به نام خدا، از طرف یک عضو کوچک از یک جمع بزرگ، برای کسانی که تصور می کنند نیروی خودشان برای پاک ماندن کافی است و نیروی برتر و انجمن نقشی ندارند، می نویسم. من ۱۵ سال قبل با الکل آشنا شدم. طی دورانی که الکل مصرف می کردم به طریق غیرمنطقی شاد بودم و برای رسیدن به نداشته هایم مصرف می کردم. فکر می کردم موفق هستم ۵ سال فقط مصرف من الکل بود.

تصاویری که همه ما از هیپنوتیزم در ذهن داشتیم شامل همان تصاویر کلیشه ای فیلم ها و کارتون ها بود. همان تصویر کلیشه ای و حتی کاریکاتوروار دکتری که پاندول را مقابل چشمان مریض تکان می دهد و او را وادار به کارهای عجیب و غریب میکند واسرار مگوی او را می شنود و بعد از خواب بیدارش میکند .